snel in slaap vielen, want na een paar drankjes werd het gezelschap in de bar ietwat
luidruchtiger. Wanneer je je slaapkamer direct naast de bar hebt, dan kun je je voorstellen wat dit betekent.Vrijdag 6 november was het dan zo ver. Een bridgeweekend te Zoutelande. Liefst 26 paren hadden ingeschreven, waarvan 12 uit de beginnerslijn. Een mooi aantal om er een geslaagd weekend van te maken
Vele paren hadden de dag benut om een kijkje te nemen in de provincie Zeeland; een bezoekje aan Domburg, aan Vlissingen of aan Zoutelande zelf. Na alle regenval van de laatste weken, of inmiddels misschien wel maanden, was het stralend weer toen we vele bekenden tegenkwamen op de boulevard van Zoutelande. Het zicht op Zeeuws-Vlaanderen was perfect. De schepen voeren opvallend dicht langs de kust
Het hotel waar we verbleven lag op een steenworp afstand van de boulevard. In Hotel Willebrord werden we met een Zeeuwse babbelaar vriendelijk ontvangen. De kamers waren eenvoudig maar netjes. Niet iedereen kon in het hotel zelf worden ondergebracht; een enkel paar kreeg een appartement aan de overzijde van het hotel.
Na een prima diner kon de eerste drive beginnen. De sfeer was goed, de buiken waren gevuld, niemand behoefde de volgende dag vroeg op, dus het tempo kon worden aangepast. Het werd dan ook zaterdag vooraleer het laatste spel was gespeeld. Na 24 spellen is er natuurlijk wel het nodige na te praten; nou, dat kon daar in Hotel Willebrord uitstekend. De bar bleek namelijk te sluiten wanneer de laatste gast naar bed wenste te gaan. Er werd niet alleen nagepraat, doch ook plannen voor de volgende dag werden gemaakt. Zouden we nu naar Vlissingen gaan, gaan wandelen of misschien naar de Apenheul?
Gelukkig dat
Corrie en
Nico Brobbel
snel in slaap vielen, want na een paar drankjes werd het gezelschap in de bar ietwat
luidruchtiger. Wanneer je je slaapkamer direct naast de bar hebt, dan kun je je voorstellen wat dit betekent.
De jeugd onder ons, waartoe ik zelf ook gerekend wordt, hield het lang vol. Vele bewoners van het hotel zullen zich het typische lachje van Sjaan van Velzen herinneren. Om drie uur, na "een plakje kaas" werd het eindelijk rustig.
Zaterdagmorgen aan het ontbijt was het tamelijk rustig. Een frisse douche geeft na zo'n nacht niet direct een fris uiterlijk, want Amaretto veroorzaakt toch wel wat. De stemming bleef echter onveranderd perfect. De dag werd door een ieder op zijn eigen wijze ingevuld: opvallend veel werd er gedut, maar ook lange wandelingen werden gemaakt. Zo liepen Ruth en Emiel Villerius vele kilometers over het strand. Anderen kwamen niet verder dan de winkeltjes in Zoutelande. Er werd door een aantal zelfs nog een partijtje bridge gespeeld, om vooral toch maar het wedstrijdritme niet te verliezen.
Het avondeten was een buffet bestaande uit diverse vlees- en vissoorten, zowel warm als koud. Het prima; zo ook de wijn, want daar waren we wel weer aan toe. Ook dat ritme moest bewaard blijven
Bij aanvang van de bridgedrive op de zaterdagavond werd door
Ans Schot
,
namens de organisatie, gevraagd om toch een klein
beetje te letten op het speeltempo. Dat lukte niet helemaal, want het werd wederom de andere dag voordat de spellen gespeeld
waren. Opvallend gedrag toonden enige bestuursleden door tot in de kleine uurtjes nog enige bestuursaangelegenheden door te
nemen. Hopelijk hebben zij niet al te veel gemist, want in de bar was het weer oppergezellig.
Joop Walop
verraste de bezoekers
zelfs door een lied ten gehore te brengen. Die nacht was het niet alleen jeugd die lang opbleef. Menig al wat ouder paar had
ook de smaak te pakken.
Na het zeer goede weer van vrijdag en zaterdag was het zondag uitermate triest: het werd de hele dag niet droog. Na het ontbijt hadden velen zoiets van: "Laten we maar gaan bridgen, want het is toch geen weer om naar buiten te gaan". Gelukkig speelde de organisatie daarop in, want al gauw bleek dat het speeltempo tot een zeer bedenkelijk niveau was gedaald. Waar dat aan lag, dat zullen we wel nooit te weten komen, maar misschien sloeg de vermoeidheid toe. Spelen werd voor een enkeling te zwaar, waardoor er bewust zo geboden werd, dat de partner, die kennelijk wat frisser was, moest spelen. De stemming bleef prima; er werd veel gelachen. Een enkeling kreeg er zelfs zere kaken van!
Bijzonder in de smaak viel de biedwedstrijd voor de "stilzitters" in de beginnerslijn. Erg leerzaam.
Voor het diner werd de prijsuitreiking gedaan door
Ans
.
Er was voor iedereen een verrassing in de vorm va, een doosje
babbelaars. Dat werd zeer op prijs gesteld. De prijzen die vervolgens werden verloot, waren erg toepasselijk en vielen
zeer in de smaak.
Namens alle deelnemers aan dit zeer geslaagde weekend mocht ik aan
Ans
een doos babbelaars aanbieden ten behoeve van
het bestuur. Gaan de besprekingen mogelijk wat vlotter. Voor het nodige spraakwater waren er ook nog enige flessen wijn
voor het bestuur.
Namens alle deelnemers worden de organisatoren nogmaals bedankt voor een fantastisch programma
Tot volgend jaar, wellicht in Otterlo.
Dick Monster
